اصفهان؛ سرمایه تمدنی ایران و آزمون عقلانیت حکمرانی معاون استاندار هشدار داد: تضعیف اصفهان، تضعیف ایران است

به گزارش اصفهان رسانه ,،دکتر ایوب درویشی، معاون سیاسی و اجتماعی استاندار اصفهان، با تأکید بر این نگاه کلان، هشدار داد هرگونه تضعیف جایگاه اصفهان، در عمل به تضعیف ایران منجر خواهد شد؛ چراکه این شهر، بخشی از حافظه تاریخی، عقلانیت تمدنی و سرمایه نمادین کشور به‌شمار می‌رود.

درویشی با طرح یک پرسش معرفت‌شناسانه بنیادین گفت: «برای داوری منصفانه درباره اصفهان، نخست باید روشن کنیم آن را با چه معیاری و در قیاس با چه چیزی می‌سنجیم.» به گفته او، اصفهان واجد مکتب، شاخص و مسئولیتی تاریخی است که نمی‌توان آنرا صرفاً در تراز یک واحد محلی تحلیل کرد. این شهر، حتی در دوره‌هایی که پایتخت رسمی نبوده، همچنان نقش پایتخت تمدنی را به گونه‌ای قابل تحسین ایفا نموده است.

وی، با اشاره به یک گزاره مشهور تاریخی، تصریح کرد: «اصفهان سال‌هاست، پایتخت نیست، اما باور نداشته و ندارد که پایتخت نیست.» این جمله، به تعبیر درویشی، نه از سر نوستالژی، بلکه بیانگر تداوم یک خودآگاهی تاریخی است؛ خودآگاهی‌ای که توسط مردم این شهر حمل شده و در قالب میراث فرهنگی، علم، هنر و کنش اجتماعی به شکلی عملگرایانه و فرامدبرانه بازتولید شده است.

به گفته معاون استاندار، یکی از ویژگی‌های کلیدی اصفهان در طول تاریخ، «جذبه» آن بوده است. اصفهان، شهر دفع نخبگان نبوده، بلکه همواره توان جذب حداکثری اندیشمندان، دانشمندان، هنرمندان و متفکرانی را داشته که زمینه شکوفایی را در آن یافته‌اند. این ظرفیت جذب، نشانه‌ای ممتاز از هوشمندی تاریخی و انباشت سرمایه اجتماعی در این شهر است. اتفاقی که نبوغ هوش فرهنگی این دیار را زبانزد عام و خاص نموده است.

درویشی با تأکید بر مسئولیت ملی اصفهان تصریح نمود: «انتظاری که از اصفهان وجود دارد، انتظاری بجاست و بی‌گمان ظرفیت‌های بالفعل و بالقوه آن نیز فراتر از این انتظار است».
این شهر، چه پیش از انقلاب و چه پس از آن، در دفاع از ایران، حفظ تمامیت ارضی و صیانت از میراث ملی، نقش‌آفرینی شاخص و سازنده‌ای داشته و همین پیشینه، سطح مطالبه از اصفهان را به شایستگی قابل توجهی، متفاوت تر از اقصی نقاط ساخته است.

دکتر درویشی، در ادامه، مسئله آب و زاینده‌رود را نه یک چالش محلی، بلکه یک مسئله تمدنی توصیف و اظهار داشت: «نمی‌توان منابع آب را محلی‌سازی کرد. زاینده‌رود فقط متعلق به اصفهان نیست؛ این رود بخشی از تمدن ایرانی و قلب تپنده فلات مرکزی ایران است.» به باور او، محیط‌زیست گرچه زبان ندارد، اما واکنش‌هایش معنادار و مستمرش، پاسخی روشن و مبرهن به نحوه مواجهه انسان با طبیعت رویکردهای ساختارمندانه آن است.

معاون سیاسی و اجتماعی استاندار اصفهان با تأکید بر اینکه «اصفهان خیمه تمدن ایران است»، تصریح نمود: «اگر این خیمه سست شود، کل سازه آسیب می‌بیند.» از نگاه وی، حفظ اصفهان به‌منزله حفظ یک شهر نیست، بلکه پاسداری از یک عمود تمدنی حیات بخش است.

درویشی در بخش دیگری از سخنان خود، اصلاحات اجتماعی را مسیری دشوار ، اما ناگزیر دانست و گفت: «شاید ندانیم دقیقاً از کجا باید شروع کرد، اما هر گامی که جامعه را به سمت عقلانیت سوق دهد، یک سرمایه‌گذاری تاریخی و اتفاق خجسته است.» به گفته او، عقلانیت ـ چه در میان حاکمان و چه در میان مردم ـ پیش‌شرط واقع‌گرایی، کاهش تعصبات و غنای فرهنگ عمومی است.

معاون استاندار اصفهان، با ذکر مثالی روزمره، خاطر نشان ساخت: «در شهری با پیشینه تمدنی مانند اصفهان، گاهی مشاهده می‌شود که پس از یک تصادف ساده، افراد پیش از رجوع به قانون، وارد نزاع می‌شوند.» این رفتار، به تعبیر او، نشانه ضعف در رواداری اجتماعی و تاب آوری فردی است؛ ضعفی که با آگاهی‌بخشی عمومی، تقویت فرهنگ گفتگو، درک متقابل و افزایش سرمایه دانایی قابل اصلاح و حرکت به سمت کمال است.

معاون استاندار تأکید کرد: «رواداری اجتماعی، کتاب‌خوانی، افزایش سطح آگاهی و پرهیز از رفتارهای پوپولیستی و هیجانی، مؤلفه‌های اصلی فرهنگ عمومی هستند.» از نگاه او، شور و هیجان اگر بر بستر آگاهی قرار گیرد، نه تهدید، بلکه فرصتی بسیار کارآمد خواهد بود.

دکتر ایوب درویشی در پایان خاطرنشان نمود: «جامعه‌ای که تحمل یکدیگر را بیاموزد و به این موضوع باور پیدا نماید و عقلانیت را مبنای حکمرانی قرار می‌دهد و به‌طور طبیعی در مسیر پیشرفت قرار می‌گیرد؛ چه در فرهنگ، چه در اقتصاد و چه در….».

او در آخر، افزود: «اصفهان به زاینده‌رودش زنده است و از روزی که این رود مزه تلخ عطش را چشید، من نیز همانند بسیاری از مردم، از این وضعیت متأثر و موکدر شدم و امیدوارم با اهتمام همگانی و به فضل و مدد لایزال الهی شاهد احیا پایدار این موهبت رحمانی باشیم و این کهن رود را خروشان در آغوش طبیعت برای آیندگان به ودیعه قرار دهیم».